
Dzisiaj obchodzimy kolejną rocznicę śmierci bp Jana Pietraszko – postaci ważnej dla Archidiecezji Krakowskiej, przyjaciela Karola Wojtyły oraz mentora ks. Józefa Tischnera.
Biskup Jan Pietraszko urodził się 7 sierpnia 1911 roku, a ochrzczony został już dzień później w kościele Przemienienia Pańskiego w Buczkowicach. W 1936 ukończył Wyższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Krakowskiej i 5 kwietnia w bazylice oo. Franciszkanów w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie z rąk abpa Adama Stefana Sapiehy.
W latach 1936–1938 i 1939–1942 był wikariuszem w Rabce. W latach 1938–1939 i 1943–1944 sprawował funkcję kapelana kardynała Adama Stefana Sapiehy.
W latach 1944–1946 sprawował funkcję wikariusza w Zakopanem, następny rok spędził w parafii św. Szczepana w Krakowie, a od 1948 pracował jako duszpasterz i kapelan akademicki w kościele św. Anny, obejmując tam w 1957 funkcję proboszcza i sprawując ten urząd do 1984. Biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej został mianowany 23 listopada 1962. Sakrę biskupią otrzymał z rąk kardynała prymasa Stefana Wyszyńskiego oraz bpów Karola Wojtyły i Juliana Groblickiego 15 kwietnia 1963 w archikatedrze wawelskiej. Został mianowany wikariuszem generalnym odpowiedzialnym za sprawy personalne duchowieństwa.
Znany był jako kaznodzieja i spowiednik, kapelan harcerzy. Jest twórcą powojennego duszpasterstwa akademickiego w Krakowie. Opiekun i mecenas krakowskich studentów. Był spowiednikiem i mentorem m.in. ks. prof. J. Tischnera, oraz bliskim współpracownikiem i przyjacielem kard. Karola Wojtyły. Od 1964 przewodniczył Archidiecezjalnej Komisji do spraw Architektury i Sztuki Kościelnej. Jako wikariusz generalny biskupa krakowskiego wielokrotnie reprezentował metropolitę w kontaktach z władzami PRL-u.
Zmarł w opinii świętości. Pochowany został w Kolegiacie św. Anny pod ołtarzem Podwyższenia Krzyża.
Św. Jan Paweł II po śmierci biskupa pisał o nim: “Swoją kapłańską i biskupią posługą wycisnął na Kościele Krakowskim, a zwłaszcza na mieście Krakowie głęboki ślad. Obdarzył Go Bóg szczególną mądrością, darem rozumienia Słowa Bożego oraz darem prostoty i głębi w jego przekazywaniu. Zjednoczony z Bogiem, otwarty był na świat, na człowieka, na potrzeby jego duszy. Jakże cieszył się i żył II Soborem Watykańskim! Kaznodzieja, spowiednik, kierownik duchowy, Pasterz. Delikatny, wrażliwy, pełen szacunku dla człowieka, jakby nieistniejący, a przecież tak bardzo obecny. Był poniekąd twórcą współczesnego duszpasterstwa akademickiego w Krakowie. Ukazywał Boże drogi wielu pokoleniom młodzieży studiującej i inteligencji.”
Polecamy rozważania ks. bp Jana Pietraszko: ‘Medytacje w drodze – spotkania‘
źródło zdjęcia: Radio Kraków